Ik heb een zware burn-out gehad

Ik ben opgegroeid in een land dat herstelde van een communistisch regime. Ik weet niet zeker hoe het leven nu is in Roemenië (ik woon er al meer dan 20 jaar), maar destijds hadden we het erg moeilijk. Deel uitmaken van een gezin dat talrijk was - 5 kinderen - hielp niet.

Mijn ouders werkten allebei, maar het was nog steeds moeilijk om rond te komen. Ik herinner me dat ik mijn vader zelden zag omdat hij twee banen moest hebben en mijn moeder was meestal overweldigd door de opvoeding van ons en alle andere uitdagingen waar ze doorheen ging. Ik herinner me tijden dat we nauwelijks iets op tafel hadden. Het lijkt nu misschien surrealistisch, maar armoede kan dichterbij zijn dan je denkt.

Mijn filosofie over werk was vanaf het begin vrij eenvoudig. Ik wist dat ik hard moest werken om iets te bereiken, maar ik moest ook leren om problemen op te lossen op vrij jonge leeftijd. Ik bedoel, we kunnen onze ouders of de situatie waarin we geboren worden niet kiezen, maar ten goede of ten kwade, mijn vroege situatie in het leven heeft me een aantal vaardigheden geleerd die ik de rest van mijn leven zou gebruiken. Ik was nog vrij jong en koos al wat ik ging doen. Ik probeerde altijd hoog te mikken, ook al faalde ik vaak.

Om dat allemaal te zeggen, een van de redenen voor mijn burn-out was dat ik zo streng voor mezelf was en hoogstaand werk verwachtte, niet alleen van mezelf maar ook van mijn collega's. Ik kon (en kan nog steeds) slecht werk niet verdragen. Je moet je best doen in alles wat je doet! Dat was mijn mantra. Dus werd ik dag en nacht opgeslokt door mijn werk, en als een kikker die langzaam kookt, werd mijn situatie erger zonder dat ik het doorhad.

Het omslagpunt was toen ik terugkwam uit Roemenië, nadat ik mijn vader had begraven (op een woensdag). Ik was dezelfde week op vrijdag op kantoor en ik herinner me dat mijn baas zei dat ik te laat was met mijn projecten. Dat zal ik nooit vergeten. Ik kon fysiek niet omgaan met de mentale druk. De dag had niet genoeg uren om met mijn verdriet om te gaan, te werken, voor mijn gezin te zorgen, voor mezelf te zorgen... het was niet mogelijk. Dus ik was opgebrand. In mijn volgende blog vertel ik hoe ik van de burn-out ben hersteld en wat mij tot op de dag van vandaag het meeste heeft geholpen.