Bij een burn-out, zwanger en depressief...

Wat er gebeurt tijdens een burn-out is voor iedereen anders en in mijn geval had ik last van veel angst en periodes van depressie. Daarnaast voelde ik me continu moe en was mijn slaappatroon verschrikkelijk.

Ik dacht dat ik gezond at, maar in werkelijkheid wist ik niet zeker wat goed of niet goed was voor mijn lichaam.

Ik weet zeker dat angst en depressie diep met elkaar verbonden zijn en geworteld zijn in onze levensstijl: wat we eten, wanneer we eten, wat we drinken, wanneer en hoeveel we slapen, ons fitnessniveau en andere.

Om je een voorbeeld te geven, er was een tijd dat ik mijn 15 minuten durende wandeling met mijn hond beschouwde als een geschikte dagelijkse fysieke activiteit. Laat me je nu vertellen - dat was het niet!

Er zijn misschien mensen die gezond kunnen blijven met zoveel inspanning, maar ik geloof er sterk in dat 99% van ons meer nodig heeft dan een ontspannen wandeling om gezond te blijven.

Bovendien was ik tijdens mijn burn-out zwanger van Lilia, dus dat voegde een extra laag intensiteit toe aan hoe ik me voelde en wat er met mijn lichaam gebeurde.

Ik zal je alle details besparen, maar ik zal dit zeggen: na de bevalling woog ik 82 kg. Als je zwanger bent, zie je er schattig uit met je grote buik, maar als de baby er is, blijf je zitten met dat extra gewicht... nou, ik was niet blij. Ik wilde weer in vorm komen, maar ik wist niet zeker waar ik moest beginnen. Dus begon ik met wat ik het beste kon: cardio. Ik begon weer met joggen - omdat ik vroeger graag jogde voor mijn zwangerschappen en ertussenin. Dus ik begon met 3 km, toen 5 km en uiteindelijk 10 km totdat ik bijna maandelijks 100 km rende. Dit gebeurde natuurlijk over maanden, niet meteen. Tegelijkertijd deed ik aan fietsen en spinning. Ik probeerde gezond te eten. Ik deed aan intermittent fasting. Ik deed alles wat ik kon en alles wat werkte in het verleden, voordat ik kinderen kreeg.

Mentaal trainen hielp me enorm. Op dat moment was het wat ik nodig had, want voor mij is joggen een therapie. Zweten voelt goed en ik vind het leuk om mijn sportschoenen en oordopjes aan te doen en in de zon of regen te rennen. Dus langzaam maar zeker lukte het me om uit de burn-out te komen.

Maar na 2 jaar hard trainen, was het enige wat ik voor elkaar kreeg om af te vallen - waar ik erg blij mee was - maar de vorm van mijn lichaam veranderde helemaal niet. Ik was teleurgesteld omdat ik meer definitie in mijn spieren wilde zien, ik wilde het vet op mijn buik kwijtraken. Ik wilde me sterk en gezond voelen. Maar dat gebeurde niet. Ik was er zeker van dat ik tegen een muur aanliep en ik had geen idee wat ik eraan moest doen. In de volgende blog zal ik mijn volgende stappen in mijn gezondheidsreis delen.